Huiskrekels (Acheta domestica)

Weideplankton is een verzamelnaam voor alle geleedpotigen die buiten te vangen zijn en kunnen dienen als voer voor huisdieren. Een groot voordeel van het voeren van weideplankton is het aanbod van een enorme variatie aan voedseldieren hierin. Deze verschillende soorten voedseldieren doen zich in de natuur tegoed aan verschillende voedselbronnen, wat resulteert in een scala aan voedingsstoffen. Daardoor behoort weideplankton volgens velen tot de meest gevarieerde en beste voeding die aan kikkers gevoerd kan worden. Weideplankton brengt echter ook grote risico’s met zich mee. Er kan vaak moeilijk ingeschat worden hoe vervuild het vanggebied is door industrie en verkeer, of er gespoten is met pesticiden of insecticiden en of dat het weideplankton zich eerder op nabijgelegen bespoten gebieden heeft bevonden. Na het afwegen van voor- en nadelen komen sommige hobbyisten tot de conclusie dat weideplankton de beste voeding is voor gifkikkers. Anderen zullen juist het tegendeel beweren en deze voeding niet aanbieden. Wanneer de eerste conclusie wordt getrokken, dan is het uitzoeken van het meest geschikte vanggebied natuurlijk essentieel. Daarmee kan het jaargetijde, de weersomstandigheden en op dat moment aanwezige vegetatie van grote invloed zijn op de hoeveelheid en diversiteit aan vangst. Weideplankton biedt dus geen enkele zekerheid en is slechts gedurende een beperkt aantal maanden in het jaar een optie. Het is daarom altijd belangrijk eigen voedseldieren te kweken om te kunnen voeren in tijden van geen of verminderde vangst. Voor de meeste gifkikkers is slechts zeer klein (tot enkele millimeters groot) weideplankton echt geschikt. Om deze te vangen bestaat een verscheidenheid aan methoden, waarvan de twee meest gebruikte hier worden beschreven.

De meest bekende methode is het zwaaien van een vlindernet, of zeer fijnmazig schepnet, door weelderig begroeide weiden, graslanden of rietkragen. Na het zwaaien door het gras, wordt het netje afgesloten door de opening van het schepnet verticaal te houden waardoor het net zich door de zwaartekracht sluit. In een klein plastic potje in de punt van het net verzamelen zich alle diertjes. Haal het potje eraf en sluit deze af om het weideplankton mee naar huis te nemen. Zonder potje in de punt van het net dient het net afgesloten te worden met de hand. Een potje wordt vervolgens geplaatst tegenover de opening die nu met de hand wordt afgesloten. Met de hand waarmee het net wordt afgesloten, wordt de pot vastgepakt waardoor het net zich opent en de insecten de pot in kunnen. Met de vrijgekomen hand kan het net in de pot geduwd worden. Vervolgens even flink tegen het net tikken, en zo snel mogelijk het net verwijderen om de deksel op de pot te plaatsen.

Een veel gemakkelijkere methode is het plaatsen van een hoopje gras en/of bladafval, met daarin een grote hoeveelheid aan kleine beestjes, in een grote zeef boven een emmer. Na verloop van tijd vallen de beestjes door de zeef. Om dit proces te versnellen kan een lamp op het substraat worden gericht waardoor de geleedpotigen weg van het licht kruipen, evenals weg van de uitdroging die door de lamp wordt veroorzaakt en in de emmer vallen. Bijkomend voordeel is dat deze methode bijna het gehele jaar gebruikt kan worden, en er geen vliegende insecten mee worden verzameld.

Omdat lang niet alle gevangen dieren de juiste grootte hebben, of zelfs risico’s voor de gezondheid van kikkers vormen, dienen ze gesorteerd te worden. Haal spinnen en duizendpoten uit het verzamelde weideplankton. Deze dieren kunnen een plaag gaan vormen ofwel schade aan kikkers veroorzaken in het geval van duizendpoten. De koelkast kan dienen om vliegende insecten af te koelen en daarmee korte tijd vleugellam te maken, teneinde deze te sorteren. Dieren die te groot, schadelijk of plaagvormend zijn, worden er dan gemakkelijk uitgehaald. Ook kan met verschillende opeengestapelde bakjes gewerkt worden, met in elk een stuk gaas van een andere maaswijdte, om de diertjes op maat te kunnen sorteren voor verschillende soorten/leeftijden kikkers. Om in de winter toch een grote verscheidenheid aan voedingsstoffen uit weideplankton beschikbaar te hebben, zijn er hobbyisten die het weideplankton (vries)drogen, fijnmalen, en als supplementpoeder over gekweekte voedseldieren heen strooien.